Donkere nacht Krachtig Vindt de wolf Dierlijk Zijn Verlangen Samen te horen Huilend roept hij de roedel toe. (Thomas Haghenbeek)
Holle stronk. Ooit was je boom. Even sta ik bij je stil. Ingetogen kijk ik naar je leegheid. Niemand die nog om je geeft. Hol als leven. Dat je ooit had. Leven dat eveneens in holheid zit gevat. De leegte van je dorre stam. Waarin je vol van was bevat. Overwoekerend is nu het kruid. […]
Wanneer de zon onder gaat Elke naam in sterren Firmamentaal geschreven staat. Schrijf ik verhalen tussen sterren door Als zonnestralen Kleurig met sierlijke halen. Door Heen Oneindige ruimte Waar mensen leven In sterrentaal. (Thomas Haghenbeek)
Originally posted on volwassenwordenmetadhd:
Dit weekend zat ik aan leegheid onderhevig op mijn stoeltje in het klaslokaal. Net iets minder enthousiast dan anders. Allerhande zaken rommelden doorheen mijn hoofd. Hoe zal het in Godsnaam met ons vergaan. De toekomst is zij roos of eerder ros van kleur?? Geen kat die er iets om geeft. Laat…
Waarom wiskunde niet zo exact is als het lijkt en waarom non-conformistische mannen altijd een sterke vrouw achter zich hebben staan. Een ode aan de vrouw en de ontmoeting buiten de grens van het oneindig denken.
