Tandartspraktijken gebeuren achter geblindeerde vensters! Niemand ziet de gensters of, de brokken tandglazuur bij het kloppen, het boren en, het geschuur . Tandartsen en hun praktijken? Ze zijn wat ze zijn! Zo zullen ze altijd voor me lijken. Pijnlijk en, Duur. Thomas Haghenbeek 09/09/2020
Soms dreigt mijn hemel; te vallen in duigen. Dan rest me nog enkel Mijn wereld te slopen. Dan woest ik me. Ontroest ik. Mijn beeld dat vandaag nog enkel stilstaat. Op mijn ziel rusten nog de smarten. Ik voel me nog zielloos en gebroken. Verdronken. In de schone schijn van mensenharten. Nog voel ik het … Continue reading Woest
Kwaad! Valt niet meer! Af te schrijven! Gekreukt rest nog mijn hart. Scherven in propjes van papier. Smart van wat er ooit is geweest! Plooien blijven immer(s)! Maar vallen nimmer nog; Glad te strijken! Aldus strijk ik voort(s)! Mijn plooien tot gladheid. Het is ijs waarop ik schaats! De plooien uit de kreuken! Het krenken … Continue reading Zwart
Fris biertje met smaak van hop. Luwte vinden in het geurig briesje , Dat trekt door de kamers. Richting het terras van een herberg! De waard! Met peper in zijn kont! Loopt in zijn kleurensokken, Poten vanonder het lijf! Wijl ik geen blijf vind! Met mijn schaterlach, Die slapjes mondt In rumoer van zonneklappers! Vergeet … Continue reading Farmhouse 7
Een kort gedicht zou zijn; Zoals hoe het zou gaan met ons? Later! Of, als het vroeger was! Zou het in het lang? EN; in het breed zijn? Of, schrijf ik je liever NU? Nu! Nu, het Niet te laat is! Als vroeger leven! Thomas Haghenbeek 15/06/2020
Gretig pik ik fictie uit wolken Leg ze in woordenkolken. Maling aan maalstroom Pijn preocupeert de geest. Prikkels vertolken De hand poneert schrift Op papier. Notulen van simpelheid Odes aan de lof Op regenwoudpulppapier Gekras op blad Houdt het leven ons nog Langer aan haar hart? Thomas Haghenbeek 14/06/2020
Net als je dan denkt dat je haar van binnen, zelfs van buiten kent! Komt ze met iets heel bijzonder op de proppen, iets nieuws, nog niet gekend. Een helm op d’er hoofd. Of, een masker op d’er guitensnoet. Zo van die zaken die d’er vader ook wel doet. Altijd zijn we even, Druk druk … Continue reading Dochter
Kookvocht van niet te torsen dromen doet me woorden morsen in gallig woordgebraak. Zin tegen de vaak! Als ze wil komen! Met geopende ogen blijf ik liggen. Waak is de kluister aan bed. Door moe ben ik te vaak belogen! Kan enkel nog zieletogen tegen mannetje maan die mijn weeën baart! Het veulen wordt de … Continue reading Woordgebraak
Angstig kind Doet mens verbleken Week geworden ogen Als we zien De traan Bungelt tussen Oog en mond Vandaag en kindertijd Strijd om te ouderen Groeien, bloeien, groteren Plastisch is onze klei Ze neemt de tijd Broos beeldje Gekneed In de vorm gezet door handen Door de grondsoort bepaald Lief kind Mijn handen zijn gekwetst … Continue reading Angstig kind
Klein schaapje Daar in de hoge luchten Je drijft Flowt op de beat Met mijn cadans Mijn kloppend hart Wijl ik me lucht Ik zucht je Ik adem je Ik blaas je In mij Laat je van me vrij Uit me De weide van mijn wereld In en Uit! Thomas Haghenbeek (c) 28/05/2020
