Boek (gedicht)

Boek: 

Vaak verdringt je slaap. 

Angstig tastend donker. 

Eindeloos obscuur vechtende nacht. 

Onverwacht zie je het.  

Boek bestoft op je wachtend. 

Zoek geraakt door perfectie. 

Dwang die niet kan verzachten. 

Zonder af te stoffen open. 

Geslagen door je ogen. 

Starend in de leegheid. 

Tijd is jouw boek.  

Enkel krassen in een blad.  

Getuigenis van verhalen. 

Vergaan door verleden dagen. 

Je zoekt, je huilt, je lacht. 

Wil achterhalen .

Letters vervagen. 

Zoveel vragen onbeantwoord. 

Sierlijk zijn de halen van jou veer. 

Inkt overdekt vage vegen van weleer. 

Een nieuw verhaal zonder meer. 

De slaap komt zienderogen. 

Zacht dommel je in. 

Een droom die binnenwandelt. 

Je slaapt. 

Ontwaakt 

Veegt de vermoeidheid je ogen uit. 

Je stap gaat gestaag vnaar lopen.

Je gaat in galop en met richting.

Nieuw leven binnen.

 

Zelf geschreven.

Door jezelf gegeven. 

In letters boven op oud geschrift. 

Niets moet enkel mag nog. 

Maar moet niet beter zijn. 

Het staat je goed. 

Kan overal komen. 

Leven in je dromen.

 

Open boek. 

In bekend onontgonnen land. 

Olijfbomen. 

Mediterrane geuren kleuren met kruiden. 

Jouw nieuwe leven. 

Doet smullen. 

En helemaal geven. 

Jezelf zijn in perfecte imperfectie. 

Thomas Haghenbeek (c) 25/09/2019

Voor een bijzondere vrouw in een bijzondere groep waarmee ik samen op stap ben gegaan. Eens komen je dromen uit.