Het lijkt wel zielig als ik denk aan je gedreven staren naar de dood die lonkte. Terwijl het leven langzaam in je stierf baart het mij enkel nog een kwaadheid over leven. Woede over jou en hoe je leven tot je stond. Een woede over niets meer dan hoe leven kan zijn voor lieden. Hoe zou het ooit nog kunnen een drijfveer geven? Hoe kan het leven veren tot barsten staan? En zit er nog poëzie in? Zit er nog leven in poëzie? Poëzie lijdt een leventje en doet lijden leven Hoe kan het harten breken? En hoe kan het mensen op doen staan? En liefde onder de zoden steken? … Continue reading Sterven in mei
Oceania:
In de diepblauw staar ik in het diepe. Niemand! Dan ik en haar. Maar dat kan schijn zijn! Zo is de zee wel vaker een bedriegster. In haar golvende baren staat vaak enkel, De schijn geschreven dat bijvoorbeeld, oceanen leven zouden… Dat beweert ze immers graag met haar gracieus en exposant gebaren van haar grootheid! Waanzin lijkt mij! Terwijl mijn blik zich In haar werpt en ik haar vervloek. In haar is immers meer dood gezonken dan in de bodem van een dronkenmannenvat Volmondig en zonder schroom vertel ik haar. Wat ik van haar denk? Ze begint me te sussen. Blussen van een laaiend vuur. Haar woorden zijn als ruis. … Continue reading Oceania:
Deel naar believen op volgende sociale media
Dageraad (gedicht)
'Kriek De dag in de zon Bij ochtendgloren Drachtig van haar ongeboren Vol van smaken Scherp en eigenwijs Als ongerijpt Als ongerijmd Zwanger door de dageraad Gebracht om straks, Als de avond valt De zon op sterven staat Zonder zuur meer Maar zoet in een bad vol smaken Gedragen in haar bruidsboeket Int wild van't Westen In gaat slapen Geblikt in het huwelijk met de nieuwe zonnegloed Wanneer ze hernieuwt haar leven draagt Vol van de wijsheid zonder de zorgen Die vandaag te beurt wil vallen In het vuurwerk van de nacht zal gaan bevallen Morgen opnieuw herboren In het aanschijn van haar zon Bij het krieken van haar dag … Continue reading Dageraad (gedicht)
Deel naar believen op volgende sociale media
Wiegelied
gedicht rust vinden in de nacht
Deel naar believen op volgende sociale media
Licht lezen.
Mijn schrijven is onbegrensd als mijn pen haalt en letters krast doorheen de scharlaken nacht. Onbegrensd is mijn veer. Het licht waarin woorden stralen die de zin vormt van mijn verhalen. Zonder stoppen, Zonder dralen. Zijn de tongen die vertellen wat hun ogen kunnen zien. Enkel willen schreeuwen. Dat ze me nooit zullen kunnen lezen! Thomas Haghenbeek (c) 02/04/2020
Deel naar believen op volgende sociale media
Café ‘Stop’ (Gedicht)
'K stop nog even bij café ‘Stop’ Een echt café nog Je weet wel? Als vroeger nog In ‘t dorp Waar nog echt leven leeft Doet wat men toen nog deed Men aan de dis nog zitten mocht Een echte dis Echte mensen In dat café zit ik nog In 't late uur In ‘t doen In ‘t laten In ‘t denken In ‘t praten Stopt alles even nog ‘k Voel mijn adem ‘k Voel mijn huid ‘k Voel enkel nog hoe vroeger voelt Trek de deur dicht. Keer terug. Door ’t donker, mist en regen… Thomas Haghenbeek © 20/02/2020
Deel naar believen op volgende sociale media
Voorjaarskoers: (gedicht)
Op een stadsbank tuur ik lente af, Ze komt gestaag op gang. Het peloton in Milaan staakt vandaag de strijd. T'is pré-coronatijd Geen Vlaandren, geen Roubaix wellicht Een virus smeet de poorten dicht Het opgeven tekent begin Het wordt dodelijke strijd Maar de bloemen bloeien Het gras wil groeien De natuur ontluikt in elk facet Alles extrasociaal wordt opnieuw in gang gezet De quarantaine komt wel bijna zeker De koers zal moet wijken Geen winnaars in deze lente Mensen , Pijs en vree op sterven Tzal zo blijken Na die zonnige zondag Midden maart Geen fiets te zien op de tv, geen feest met koffie, taart De natuur is niet … Continue reading Voorjaarskoers: (gedicht)
Deel naar believen op volgende sociale media
Uit de lucht gegrepen!
Uit de lucht gegrepen? Ik wou het vandaag wel eens over iets anders hebben dan over het hele virale gedoe dat ons landje in zijn greep houdt sinds een poosje. De vraag of? Die Marc Van Ranst? De man wiens kop al die tijd niet meer van het scherm is te kloppen; en bovendien een opleiding genoot in de virologie! Of die erg veel pijn heeft geleden toen hij voor het eerst door die ‘Vier Russen’ werd gebeten? Want dat blijft tot op heden een vraagstuk en ook nog eens brandend actueel. Nu zou je kunnen zeggen dat die vraag niet zo erg van belang is in deze tijd; Waarin … Continue reading Uit de lucht gegrepen!
Deel naar believen op volgende sociale media
Viraal samenhokken.
Viraal samenhokken Vadsig druipt zwart kaarsvet langs de hals van een flessenkandelaar, merk ’Corona’! Parasitair hecht het zich aan het doorzichtige! Alsof het wenst om eigen leven te lijden. Mijn zieke geest aanschouwt het tafereel dat speelt in de duisternis van nacht.. Enig is het lichtpunt! Een vlammetje, geboren aan het ontsteken van het lont. “Ach! Wat?”. Pest, tyfus, of, cholera in tijden van Corona? leven op een fles waar ooit zeikbier woonde? Gevangeniscel zonder limoentje. Onfris en zonder pit in. Ballingschap in eigen woonst. Stil is aldus mijn zwijgen, wijl ik voorts toekijk hoe het vet zich een weg weet te banen. Het ophokken is een hit geworden op … Continue reading Viraal samenhokken.
Deel naar believen op volgende sociale media
Corona uit een flesje
Ik drink corona altijd uit een flesje met een citroentje in de hals gestopt. En zo hoort dat. Daar bestaat geen twijfel over. Ik zal het blijven doen. Goed voedsel moet worden geserveerd als het correct is gessaisoneerd. Over correctie valt er over het hele corona gedoe dat momenteel de media is ingeland en de straten leeg doet lopen weinig te zeggen eigenlijk. En dan ook weer erg veel volgens sommigen. Daarom dus stonden deze morgen de rekken in de drankenafdeling van de supermarkt er voor één keer netjes bij. Ik kon moeiteloos de ‘corona extra’ vinden. Best wel OK! Ik drink het goedje zelden maar bij wijze van protest … Continue reading Corona uit een flesje
Deel naar believen op volgende sociale media
Nalatenschappen (gedicht)
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=3068916593120119&id=100000054245064&sfnsn=mo Gedicht nav het afsluiten van een lange periode met veel mooie herinneringen maar de mindere kanten hebben helaas een zware indruk nagelaten. Een leven een zware wending gegeven. Maar we gaan er een eind aan maken met een nieuwe start Nalatenschappen (Ziel van een erfenis.) Afronden wil ik enkel nog doen naar boven na Neerwaartse spiralen en jaren. Strijdend tegen alles en nog enkel bierkaaien en saters zien. En de demonen van valse broederlijke liefdes en hun liefdevolle haat. Aan de afgrond van de wereld staan door holle visies en onsamenhorig star als in een ogenschijnlijk verloren gevecht dat gepleit werd op de voorhand van de justitie. Door bijdehandjes … Continue reading Nalatenschappen (gedicht)
Deel naar believen op volgende sociale media
Sprookje voor Valentijntjesdag.
Valentijnsprookje: Er was eens… In een niet zo ver verleden. Wel zeker een kwartier. Ongeveer. De klokken in het huis knipperden. Hij wilde net kijken hoe laat het was. Toen schrok hij en voelde onheil hangen. Het kon toch niet waar zijn? “Neeeeeeeeeeeeen”…. De huisvader holde naar de berging en controleerde snel de zekeringen. “Oef!” Alles zag er goed uit. Enkel een gesprongen zekering. De man zuchtte toen hij zag dat er geen hekserij aan te pas was gekomen. Hij draaide zich net naar de deur toen hij ze opmerkte. Daar zaten ze verscholen die twee. Twee kleine motten. Ze woonden naast de zekerkast aan een kapstok in een ouwe … Continue reading Sprookje voor Valentijntjesdag.
Deel naar believen op volgende sociale media
Glazen ziel. (gedicht)
Glazen ziel: Glazen zien Van angstig lijden. Zo fragiel. Een ziel Golvend op getijden Van waanzin en wanen. Van helder zien. Als stilstaand water. Zoals in glas misschien? Dat nimmer zal breken! Thomas Haghenbeek © 14/02/2020
Deel naar believen op volgende sociale media
Trompet (verhaal)
Trompet (verhaal): Je moet maar weten dat trompet eigenlijk niet echt mijn favoriete instrument is denk ik, ( En zeker niet van de ijzerblazers! ), terwijl ik voor me uit staar in het staminee waar de bassline enkel wordt overstemd door het schelle fluiten van een trompet. Vandaag stoort het me niet dat schel geluid van de trompettist. Niet dat trompettisten erg veel geluiden maken maar hun instrumenten kunnen hard van leer gaan. Dat dus wel. En het stoort me mateloos hun kakofonieën Maar vandaag dus niet en dat vertelde ik natuurlijk al. Het moet vast komen door de natte dweil die ik deze ochtend rond een uur of tien … Continue reading Trompet (verhaal)
Deel naar believen op volgende sociale media
Blauw als vlinder
Blauwe vlinder: Ik voer me mee met de getijden Langzaam verleidt lijden in leven En je houdt je vast maar laat je snel Los geslagen door je indruk. Gemaakt is het beeld van varen kunnen, Vervoerd worden. Meegesleept door het vlotten Van tijd die onmacht zaait in je zee. En tot inkeer brengt. Het goed naar boven Zonder te onderdrukken, En vliegt. Blauw als je vlinder wordt. Thomas Haghenbeek © 11/02/2020 Voor iemand heel bijzonder. Dat hoop je hart mag vullen tot je vlinder dan vlinder mag zijn. En blauw. Dikke merci om me mee te nemen in je vlucht. Daar waar mensen raken leef jij. Het maakt je gewoon … Continue reading Blauw als vlinder
Deel naar believen op volgende sociale media
Puntje bij paaltje:
Puntje bij paaltje: Zie je het dan niet? Hoe erg moet het niet zijn geweest als men de speer niet had uitgevonden? Je begrijpt wel alvast dat er nooit een puntje tot het paaltje was gekomen. Dat zou toch enkel maar ernstige gevolgen met zich hebben meegebracht! Je zou natuurlijk ook wel nooit er als een speer vandoor kunnen gaan. Dat lijkt meteen! Of, er zouden nooit pijlen zijn geweest. Daar sta je dan natuurlijk als het je daagt om richting te gaan slaan in om het even wat. Das een behoorlijk euvel uiteraard als je alles in beschouwing zou nemen. Ik denk maar aan je leven man! Je zou … Continue reading Puntje bij paaltje:
Deel naar believen op volgende sociale media
Kamagurkistan
Kamagurkistan: Dan lees je maar alweer eens je gelijk als je op een morgen de krant openvouwt op een willekeurige pagina. Zelfs die ouwe rot int vak Kamagurka heeft hoogte van het feit dat die Aristoteles wel erg goed wist dat Siphon niet kan vervangen worden. Daar durft ie maar net even iets aan te raken denkt U niet. En dat denkt U maar best ziet U? U weet maar al te goed hoe Siphon je leven kan beïnvloeden. En dat weet ie ook! Dat ziet U zo. Dacht U dat niet? Natuurlijk wel! Zo ziet U maar! Dan weet U maar al te goed dat die Ari wel vaker … Continue reading Kamagurkistan
Deel naar believen op volgende sociale media
Het schoolfeest. (verhaal)
Het schoolfeest Toen ik deze morgen wakker werd uit een zalige droom begon ik naarstig op te meten. De cijfers logen er niet om ! Ik ben gemiddeld! Ik noteerde een getal in sierlijke krullen op een velletje A4 , zonder te willen pochen of, zo, begon ik zowaar te glimlachen bij het aanschouwen van het sierlijk geschreven getal op de grafiek die ik zomaar even was begonnen te schetsen. Ik was gemiddeld! Ik haalde de meetlat uit mijn broekje en legde hem opzij om van dit ongemeen goed nieuws te bekomen. Het lijkt natuurlijk wel een beetje onbelangrijk en ook wel wat belachelijk dat volwassen mannen hun pikken zouden … Continue reading Het schoolfeest. (verhaal)
Deel naar believen op volgende sociale media
Für Elise
Kleine Tiener die nu al elver is en groter dan toen ze der pas was.Geniet maar van je oude dag vandaag want morgen is het tijd om voorts te groeien tot later als je twaalver bent of, meer en je zal openbloeien. Uit de knoppen wordt een kind geboren dat zich vasthoudt aan takken hopend er nooit van los te komen. Door 'jaren' lost ooit de grip. Ze is al bloemiger dan bloem.Maar altijd zal zij verder bloeien. Als een rijpe vrucht om straks in je dromen te mogen komen wonen. Als ze ver van huis is maar altijd thuis kan komen. Thomas Haghenbeek (c) . Für Elise... 21 januari … Continue reading Für Elise
Deel naar believen op volgende sociale media
Een koolmees in de sneeuw?
Een koolmees springt op het gras. Dat nu nog groen is. En de zomer Uitstraalt. In gras dat snel bedekt zal worden door de eerste sneeuw. Als ze wil vallen; En ons het voedsel wil ontnemen onder haar laken. Voeding voor de geestigheid. Voeding voor de geest. Voeding van het onverborgene. Noch door witte lakens! Noch door vallen van sneeuw! Noch door onverschillig zinloze zieligheid! Ontnemen wil aan onze fantasie en aan zeldzame winterdagen! Ons wil onttronen met valse kilte in haar verlangen in onze ogen. Ons verleiden in haar rilling over onze huiden. De koolmees springt verder en hopt van tak naar tak. Terwijl ze zonder wereldse zorgen verder … Continue reading Een koolmees in de sneeuw?
Deel naar believen op volgende sociale media
Kutgedicht.
Kutgedicht. Toen ik uit de kut kwam gekropen verdween het licht uit mijn ogen In de schok van de wereld vervlogen mee met de tijd die heden is verleden. Wie zou vandaag nog deze kloot betreden in de nageboorte van menselijke schijt Door voor vaderen en moederen nagelaten erfenissen van ongeluk na het trauma Der geboorte dat ons allen werd toegedaan na het verlaten van moederspleten Door de wereld opgevreten hebzucht en egocentralistische naasten Liefde die onbestaand is als men niet ziet door andermans ogen die pijn en lijden Stralen en schreeuwen om gezien te worden door hun ogen. Zeg me wie de kut wil worden ingespoten uit egocentrisch genot van liefde Gebroken … Continue reading Kutgedicht.
Deel naar believen op volgende sociale media
Dat wat ik vurig bemin.
Als er marters zouden wonen in mijn hart En ik eraan verga van smart. Tijdens novembermaanden Zij het gelijk in mei, als ze knaagt en mijn jeugdheid vervaagt. Als het ooit in me daagt dat ik als rottend fruit ben waar kleine dieren wonen, Zich te goed doende aan het sap in een vrucht, een bom van gas. Al ben ik ouder, maar nog jong dat het lijkt dat ik vers kom uit koren. Waar ik ooit werd geboren. Waar ook ik liefdes immer heb bemind. Zal jij me dan de weg wijzen met je verzen van je jonge wijsheid? Jij die zo vroeg naderbij het einde hebt geleefd dan het begin, Neem … Continue reading Dat wat ik vurig bemin.
Deel naar believen op volgende sociale media
Venijn
In het diepste der diepten. Waar enkel lege flessen liggen, Leeft enkel leegheid van drank verspild in mensenjaren. Vuile krochten onder de hemel. Waar de hel huist. Tussen ons. Onder onze voeten ligt. Stappen wij: Over datgene naar wat wij angstig naar op zoek zijn Maar niet kunnen vinden. Op een barre tocht doorheen jaren ben ik daar geweest En ben er ooit weder uit gekeerd. Uit een dal waar geen duivelse zielen te vinden waren. Noch waren daar saters, noch demonen. Ze konden mij de Duivel niet tonen, niet doen onttronen. Als ik dat toen ook maar had gewild. Ik betwijfel het want, Zelfs mijn ziel leeft zielloos verder. … Continue reading Venijn
Deel naar believen op volgende sociale media
Beest in mij.
Dier ben ik Zal ik blijven In nacht leven Gedruist gedreven In feest Hernieuwd verleden beleven Waar herinneringen verblijven aan een vroegere rooftocht Jager op prooi, Ont snapt Jarenlang gekooid Niet zonder wonden Niet onomwonden aan woede gebonden Strijd Eigen razernij de maatschappij Bewoond door ,"vergeef mij," God!, Noch kloten noch ballen Vuisten vormen knuisten in mijn knallende baan Brekend door alle poorten van fatsoen Aan dierlijke drift is zij ontsproten. Door idioten in mal gegoten Mallooten Bestiaal overleven dat in me draagt rest me nog Etend uit de hand die geen zoete koek in haar palmen draagt Pijnlijk maal Tijd rovend Voer voor het beest Voer voor het leven Levend gevecht … Continue reading Beest in mij.
Deel naar believen op volgende sociale media
Maagden (Themagedicht.)
Onbeschreven omstreden staat zij daar de maagd in voile. Tabula rasa van een gekrenkt en verschrompeld blad. Door leven betrapt uitgewist. Maagdelijkheid en poëzie maakt niet zelden een dichter gek. Als maagdelijkheid mijn pen over een onbeschreven blad doet schaatsen. Zielloos ontaarden op glad ijs. (Thomas Haghenbeek)
Deel naar believen op volgende sociale media
Inspiratie
Obscuur was de nacht die eenzijdig met kracht Gedacht over de voorbije dag Donker in tint heeft gebracht Vol beloften zwart als de wolken Zij was. Donker hol in hersenkrochten. Verkracht. Enkel geloften doen nog geloven. Verdoven wat de dag bracht. Zondag die zopas geen maandag was Toen ik de wijzerplaat las. Zonder leut was ze De geut uit de fles gevuld met neut Gekraakt door onvruchtbare dagen Door kommer en kwel gedragen Plots, de fles gekraakt Kwam zij alsnog Met inspiratie dagen.
Deel naar believen op volgende sociale media
Zorg voor mooie woorden
Multi-inzetbaar nieuwe uitholling van populair woord Zielig is de ziel, Zehle, leeg de leegheid en de spiritus Die pretentieus de vlam aanwakkert en harten wint Holle woorden die onmenselijk holistisch zorg uithollen Platonisch uitgeholde mensen voor zich werft Harteloze visie die zorgbehoeftes veroveren. Harteloze visiepolitiek die niet gedragen wordt Door harten van menselijkheid door geldgewin enkel Primerend aan de waarachtigheid van het woord. Misbruikt door instellingen voor geld en postjesvulling Instelling van zorgeloosheid voor elkander. Mens Ver On Waardig. Thomas Haghenbeek (c)
Deel naar believen op volgende sociale media
Ouders
Een ouder ben ik al, maar zal ik ooit ouder worden? Zal ik de ouder zijn die ik wil zijn of, wilde ik ooit ouder worden? Kinderlijk kijk ik tegen ouders aan. Kind in een lichaam dat ouder wordt maar nooit zal ik ouder zijn dan ik ooit ben geweest. Burgerlijk is het gedacht dat iedereen wil zijn wat hij worden wil maar mijn wil is worden wat ik zijn wil. Mogen willen zijn is het mooiste geschenk die mijn leven me biedt. Tot wasdom worden is weinigen gegeven. Ouders worden ouder en staan kinderlijk hun kinderen op te wachten aan schoolpoorten.Met smart kijken de ouders hun kinderen toe die … Continue reading Ouders
Deel naar believen op volgende sociale media
Boek (gedicht)
Boek: Vaak verdringt je slaap. Angstig tastend donker. Eindeloos obscuur vechtende nacht. Onverwacht zie je het. Boek bestoft op je wachtend. Zoek geraakt door perfectie. Dwang die niet kan verzachten. Zonder af te stoffen open. Geslagen door je ogen. Starend in de leegheid. Tijd is jouw boek. Enkel krassen in een blad. Getuigenis van verhalen. Vergaan door verleden dagen. Je zoekt, je huilt, je lacht. Wil achterhalen . Letters vervagen. Zoveel vragen onbeantwoord. Sierlijk zijn de halen van jou veer. Inkt overdekt vage vegen van weleer. Een nieuw verhaal zonder meer. De slaap komt zienderogen. Zacht dommel je in. Een droom die binnenwandelt. Je slaapt. Ontwaakt Veegt de vermoeidheid je ogen uit. Je … Continue reading Boek (gedicht)
Deel naar believen op volgende sociale media
Porselein.
Breekbaar is mens zijn. Pijn Als Lijk In het leven staan. Atlas laat de wereld vallen. Wereld zonder ruggengraat. Achilles breekt zijn pees. Mensen Goden? Goden Mensen? Breekbaar werk In porselein. Thomas Haghenbeek (c)
Deel naar believen op volgende sociale media
Stukje over uitstelgedrag bij ADHD
Door Suzan-Otten-Pablos COLUMN - UITSTELGEDRAGdoor: Suzan Otten-Pablos De vorige column is al een flinke poos geleden. We waren op vakantie. En daarna kwam het er niet van. Druk druk druk. Het onderwerp had ik wel in mijn hoofd, maar ik werd telkens afgeleid om iets anders te gaan doen. Iedere dag nam ik mij voor om er nu toch echt voor te gaan zitten. Helaas gebeurde dat niet. Mijn hoofd zat te vol en er waren teveel andere dingen die ook nog moesten gebeuren. Toen ik er van de week eindelijk aan wilde gaan beginnen, was het heel warm. Tropisch, ik was bevangen door de hitte. We hadden net een vernevelaar gekocht voor … Continue reading Stukje over uitstelgedrag bij ADHD
Deel naar believen op volgende sociale media
Over poëzie.
Poëzie is kunstig woorden boetseren. Van indrukken beelden maken. De dichter knutselt onsamenhangende, betekenisloze gedachten. Laat ze in woorden tot verbanden komen. In deze samenkomst van verbondenheid komen droombeelden gevoelig tot levendige realiteit. In vrije dichterlijkheid of, in de structuur van poëtische stijlvormen. Poëzie is taal die mensen raakvlakken biedt in de ijlheid van gedachtestromen. Ze maakt ons denken vol van haar betekenis en raakt mensen in het diepste van hun ziel. Zijn. Worden. (Thomas Haghenbeek) (c) Vaak vraagt men mij wat poëzie is en wat ik er dan wel in zie. Meestal met de opmerking "Ik begrijp het niet zo." Ze laten het jammerlijk aan zich voorbijgaan. Soms lijkt … Continue reading Over poëzie.
Deel naar believen op volgende sociale media
Orenspitsen
Verdronken in een droge bedding: Droge bedding van een rivier. Leeg, geconsumeerd. Water dat ooit smaakte naar witte wijn. Onvoltooid verleden in vergadering van liefde op de oever. In het stadspark op, heden, lege banken. Mens gedreven liefde. Randen van een passionele bedding. Verbond in drankgelag. Nu wacht ik haar op in volle leegheid. Een muze die niet komen zal. Ze kan witte wijn niet doen smaken als water. En ik haat haar omdat haar lippen zoetheid brengen. Ik zou haar willen raken. Zij kan me niet smaken want ik ben bitter in mijn zoetheid. Azijn geworden terwijl ik wachtte op Godot. Dus spoor ik nuchter huiswaarts. Leeggelopen reis hervat. Troont me spitsgevoelig langs de torentoppen. Antwerpen, dan Gent. In Brugge moet ik noodgedwongen stoppen. Venetië in een kleinburgerlijke stad. Reien gevuld met stinkend … Continue reading Orenspitsen
Deel naar believen op volgende sociale media
Poëzinnig
Lopend over de barre hete paden van de diamantwijk. Was als de zolen van mijn voeten, Tevens de dag heet en zwartgeblakerd. Langs parken waar geen verkoeling viel. Niets te rapen tevens. Enkel poëzie wachtte me op. Op weg naar justitie. Zwart waren mijn voeten op de Antwerpse paden. Gerechteloos aankomen in een jazzy bar. Waar dichters dorstig laafden. In angstig zweet verlost van zonden. Dichter kan een mens bij dichterlijkheid niet zijn. Ontdooien. Te veel misschien? Moet wel de hitte, Of, de barman zijn geweest. (Thomas Haghenbeek) ©
Deel naar believen op volgende sociale media
Mijn klokje (gedicht.)
Mijn klok tikt tijd voor bij thuis zozeer als elders. Vertekend door tijd bedeeld. Biedt zekerheid. Schrijdt woorden voorbij als ze worden uitgesproken. Door de klok achterhaald. Nimmer ingehaald. Al heb je een ziel verkocht. "Demonen" omgekocht. Dichterlijk, poëtisch, literair. Schrijvers door de tijd beknopt. Over hun woorden heen. De tijd bespelen zelfs door dichters. Maakt geen zin! (Thomas Haghenbeek) (c)
Deel naar believen op volgende sociale media
Schilderij. (Gedicht).
Stralend portret. Marie- Curiaans. Gedachten. Ketchup. Op doek gezet. Met oker. Denken zoek. Geraakt. In haar ogen. Thomas Haghenbeek (c)
Deel naar believen op volgende sociale media
Wind.
Sierlijke winden overspoelen ons. Woelend onder het dons dat ons bedekt. Geurloos, blijven zij. Onopgemerkt? Bekleedt met de sluier van onschuld. Scheten zijn stank onder satijn. Waarheid zal altijd waarheid zijn. Ze wordt steeds onthuld. Wanneer het dons opveert. Alles kan men in lucht vervatten. (Thomas Haghenbeek) (c)
Deel naar believen op volgende sociale media
Bouwvakkers in het slop.
Deze morgen rond een uur of zessen. De kinderen vertrokken vandaag op tweedaagse schoolreis. Begonnen prompt de bouwvakkers met hun steenschijven het extra uurtje rust tijdens deze zwoele dagen te verstoren. Was het niet mijn nodige respect voor bouwvakkers op zwoele dagen! Ik sloeg hen van de bovenverdieping de bouwput in die ze hadden gegraven. Smoothie mijn hond heeft het niet zo begrepen op hufterige bouwvakkers die, rond een onhebbelijk uur in de ochtend, de rust verstoren. Bovendien is Smooth nogal territoriaal en erg sensitief wanneer het op personen aankomt die iets wantrouwig over, of, in zich zitten hebben. Dat de werkmannen zich storen aan een blaffende hond. Dat is … Continue reading Bouwvakkers in het slop.
Deel naar believen op volgende sociale media
Deze neger komt zo hard (gedicht.)
Negers die hard komen. Zijn zelden zwart. Doen dames dromen. Over hard bedreven liefde. Utopisch op een podium, komen. De daad is wack, Niet sterk. Als een negroïde man. Hun lied zwak. Zwartgeblakerd. Geurend als roet. Een poëet daarentegen. Neemt. Niet te mijden. Keurig. Een wijf. Met nette woorden. Metrisch. Zonder akkoorden. Harder. Dichter. Zonder kijven. Niet onberoerd. Meesterlijk. Doet hij het. Zwetende lijven. Binnen doen. Freules beklijven. Woordelijk Liefdevol. Bedrijven. In beroering. In vervoering. Brengen. Onvergetelijk klaarkomen. Met minder zwart. Grotere liefde. Klein is zijn... Podium. (Thomas Haghenbeek)
Deel naar believen op volgende sociale media
Wat erachter zit (Orchideeschrijft)
https://wp.me/p9RfHI-Mh Mooie woorden die zo veel zeggen in weinig zinnen zinnig.
Deel naar believen op volgende sociale media
Jotie.
"Een ode aan een man en zijn hoofd. Waarin ik ben verdwaald." Johan Geraard Adrian T'hooft was een neo-romantische poëet waar ik heel erg vaak aan denk. Soms hoop ik, bij nacht en bij donker, dat ik bij hem verlossing zal kunnen vinden. Het is me tot op heden nooit gelukt. Verlossing en inspiratie verschillen wezenlijk van elkaar. Dat besef ik nu. Zelden is in inspiratie salvatie te vinden. Jotie is een echte klootzak. Zonder meer. Hij pijnigt mij. Ook al heb ik hem nooit kwaad gedaan. Hij is een klootzak maar dan ook weer niet. Over de doden niets dan goeds? Dat de dood iets bevrijdend in zich heeft? … Continue reading Jotie.
Deel naar believen op volgende sociale media
Over herstel in de psychiatrie, een eigentijdse visie. ( Via https://dsmMeisjes.nl )
Een tekst over herstel van psychisch ziek zijn en leven met een psychische handicap. Via de blog van dsmMeisjes.
Deel naar believen op volgende sociale media
Creatyfus (gedicht )
Ik ben de creatyfuslijder Creatief komt alles binnen Absurd wordt het terug naar buiten gewerkt. Als eten en schijten. Poëten zijn voedsel voor het brein als ze samen met creatyfus zijn. Ik ben de ware creatyfusleider. ( Thomas Haghenbeek ) Voorlopig nog beschermd onder het recht van de auteur en de vrije meningsuiting.
Deel naar believen op volgende sociale media
Groene jongen
Vandaag kreeg ik een Nederlandse migrant aan de lijn. Tegenwoordig komen migranten uit elke hoek ons land binnengestroomd. Hij was van "groene vrede ", zei hij. ( Mijn Nederlands is niet erg goed ), het kon ook iets in het Engels zijn geweest maar evenmin is mijn Engels niet zo goed. Ik heb trouwens een pc met autocorrectie. Hij corrigeert alles in het incorrecte. Ik denk dat de groene beweging, milieuactivisten en hun organisaties of, scholieren en zo daar moeten achter zitten. Autocorrectie moet wel worden beheerd door mensen die hun schooltijd op de stoep van wetstraten en goten hebben doorgebracht. Nou eigenlijk doet het er niet zo toe. Principieel … Continue reading Groene jongen
Deel naar believen op volgende sociale media
De ridder van La Mancha
Onder molende wieken in de polder schijnt diffuus een licht. Het draaien van de scherpe bladen als zwaarden in de lucht, verbergen de stralen van stompzinnig inhakken van Don Quichot in de schaduw zijner knecht. Sancho Pancha houdt hem in toom. Die ridder in een dramatisch gevecht. Als staljongen leidt hij zijn ros en houdt meesterlijk zijn gepantserde meester recht. Gezeten op zijn stokpaardje. Leunend, steunend en kreunend onder de lauwe warmte van het polderlicht. De warme zoete stralen maken hem loom. Pancha is Atlas niet. Het steunend leunen maakt hem zwak Ridders en hun knechten slapen zelden onder één dak.( (thomas haghenbeek) (c).
Deel naar believen op volgende sociale media
Aandacht, aandacht
Schreeuw om hulp
Deel naar believen op volgende sociale media
Erten breken.
Cartoon van Kamagurka (c) De ertebrekers braken hun West-Vlaamse oerklanken uit door de boxen van mijn hifi-apparatuur. Flip Kowlier probeert zijn vriend een hart onder de riem te steken in het nummer van de eerste cd van de band. Veelbelovend project. alweer met een frontman die van wanten weet. De vriend in het lied blijkt een echte zwartkijker te zijn. Zou het de schuld zijn van het apparaat? Het kalifaat? De bourgeoisie? Ik weet het nie(t). Het kriebelt alleszins om even bij de platenboer langs te gaan want vandaag is de release van hun tweede album. De singel is alvast veelbelovend. "Paranoia" is een veelbetekenende song. Achtervolgd worden is zo … Continue reading Erten breken.
Deel naar believen op volgende sociale media
Den Duvel in den drank. (gedicht).
Men kan altijd proberen Lijden af te leiden In drank kan verdriet niet worden verdronken Iets warms voor het hart Hartelijk is den 'Duvel' Den dienaar van smart. (Thomas haghenbeek.)
Deel naar believen op volgende sociale media
Zoektocht
Zoekend zijn. Soms kan ik zo zoekend zijn. Zoekend naar iets, zoekend naar iemand, zoekend naar identiteit of, naar begrip. Vandaag zoek ik een voorschrift. Het voorschrift dat ik deze week nog aan mijn prikbord heb gehangen. Deze week echter heb ik, in mijn zoektocht als kunstenaar, mijn schrijftafel annex bureel, als een stal achtergelaten. Kunstenaars zijn warrige hoofden. Een kerststal is er weinig tegen. De wijzen kwamen pas op zes januari aan bij het pasgeboren kind. Veel wijsheid is er in de kerststal niet te vinden voor zes januari. Aldus ben ik op zoek naar een voorschrift waarvan ik weet dat het ergens tussen kindje Jezus, een os, een … Continue reading Zoektocht
Deel naar believen op volgende sociale media
Vrijdagen
Een vrijdag in mineur. Ik ontwaak uit een diepe droom met het besef dat de meeste dromen ergens in het onaantastbare bedrog liggen dat dromen steeds met zich meedragen. Al vloekend rol ik mijn bed uit en maak van mijn vloek een lied. Niemand die mijn kwaadheid ziet omdat het vandaag vrijdag is. De hele dag lang zal het vandaag vrijdag zijn. Meestal is dat zo op vrijdagen. Ook op andere dagen is dit meestal zo. Dat vind ik heel erg eng. Eng in de zin van ruimtelijk, inhoudelijk, maar ook in de zin van beangstigend. Een dag duurt over het algemeen vierentwintig uur. Ik vloek op de idioot die … Continue reading Vrijdagen
Deel naar believen op volgende sociale media
Schuldig in het verzuim.
Priester maakt zich schuldig aan verzuim te Brugge. In Brugge werd gisteren een uitspraak gedaan in een zaak tegen een priester die beroep deed op zijn plicht tot biechtgeheim. Een controversiële zaak met een bijzonder verdict. De priester in kwestie werd opgebeld door een man die zich van het leven wilde beroven. Hij ging te biechtte bij een geestelijke. Niet in zo'n stoeltje in een kerkgebouw. Doch heden kan men, (blijkbaar niet geheel anoniem), ook via het mobieltje zijn zonden opbiechten en raad vragen aan een geestelijke. Geestelijke raad vragen is niet gelijk aan een oplossing vragen, het is een vraag aan een hogere macht, zonder naam vertegenwoordigd door zijn … Continue reading Schuldig in het verzuim.
Deel naar believen op volgende sociale media
Geheim (Gedicht)
Horen Zien Zwijgen Drie waarheden Verloren Een beestenboerderij Drie boeddha's Vertellen meer dan duizend woorden Ze horen niet Ze spreken niet Ze hebben niets gezien. De waarheid is niet in apen bevangen.
Deel naar believen op volgende sociale media
Wolf
Donkere nacht Krachtig Vindt de wolf Dierlijk Zijn Verlangen Samen te horen Huilend roept hij de roedel toe. (Thomas Haghenbeek)
Deel naar believen op volgende sociale media
Sterrentaal (gedicht)
Wanneer de zon onder gaat Elke naam in sterren Firmamentaal geschreven staat. Schrijf ik verhalen tussen sterren door Als zonnestralen Kleurig met sierlijke halen. Door Heen Oneindige ruimte Waar mensen leven In sterrentaal. (Thomas Haghenbeek)
Deel naar believen op volgende sociale media
Exact
Waarom wiskunde niet zo exact is als het lijkt en waarom non-conformistische mannen altijd een sterke vrouw achter zich hebben staan. Een ode aan de vrouw en de ontmoeting buiten de grens van het oneindig denken.
Deel naar believen op volgende sociale media
Normen.
Zolang de norm de aal bevat Houdt ik mijn schaapjes op het droge Ja ik ben al altijd zo, Glad als een slang. Naakt als mijn adamskostuum, Een naïeve Eva Dat wel! Maar niet zonder waarde! Thomas Haghenbeek 24/10/2020
Deel naar believen op volgende sociale media
Normen.
Zolang de norm de aal bevat Houdt ik mijn schaapjes op het droge Ja ik ben al altijd zo, Glad als een slang. Naakt als mijn adamskostuum, Een naïeve Eva Dat wel! Maar niet zonder waarde! Thomas Haghenbeek 24/10/2020
Deel naar believen op volgende sociale media
Wentelen
Ik wentel me in mijn winterdeken. Al valt het blad vandaag nog pas. Herinnering aan een zomer 2020. Zomer die zonder warmte was. Een zomer zonder vrucht. Rollen in een bad met kleuren herfst. Met geuren zwam en humus. Snuif de lucht. Wentel me in mijn winterdeken. Dŕaai me zonder malen om. En laat me leiden. Zal de herfst kunnen verblijden? Thomas Haghenbeek 13/10/2020
Deel naar believen op volgende sociale media
Tandartsen
Tandartspraktijken gebeuren achter geblindeerde vensters! Niemand ziet de gensters of, de brokken tandglazuur bij het kloppen, het boren en, het geschuur . Tandartsen en hun praktijken? Ze zijn wat ze zijn! Zo zullen ze altijd voor me lijken. Pijnlijk en, Duur. Thomas Haghenbeek 09/09/2020
Deel naar believen op volgende sociale media
Woest
Soms dreigt mijn hemel; te vallen in duigen. Dan rest me nog enkel Mijn wereld te slopen. Dan woest ik me. Ontroest ik. Mijn beeld dat vandaag nog enkel stilstaat. Op mijn ziel rusten nog de smarten. Ik voel me nog zielloos en gebroken. Verdronken. In de schone schijn van mensenharten. Nog voel ik het aanzuigen van hun kleffe nappen. Het drinken aan mijn levensadem Dat nog amper in mij stroomt. Soms nog even het pulseren van de kamers. In mijn hart waar de lijken liggen. Na het vallen van de teerling komt pas het lot. Het kruis mij toebedeeld zal ik nederig dragen. Na het slaan en het gestoot … Continue reading Woest
Deel naar believen op volgende sociale media
Zwart
Kwaad! Valt niet meer! Af te schrijven! Gekreukt rest nog mijn hart. Scherven in propjes van papier. Smart van wat er ooit is geweest! Plooien blijven immer(s)! Maar vallen nimmer nog; Glad te strijken! Aldus strijk ik voort(s)! Mijn plooien tot gladheid. Het is ijs waarop ik schaats! De plooien uit de kreuken! Het krenken uit mijn hart! Tekent enkel nog mijn schrijven! Poëzie? Blijft over! In duizend tinten! Zwart Thomas Haghenbeek 21/08/2020
Deel naar believen op volgende sociale media
Farmhouse 7
Fris biertje met smaak van hop. Luwte vinden in het geurig briesje , Dat trekt door de kamers. Richting het terras van een herberg! De waard! Met peper in zijn kont! Loopt in zijn kleurensokken, Poten vanonder het lijf! Wijl ik geen blijf vind! Met mijn schaterlach, Die slapjes mondt In rumoer van zonneklappers! Vergeet het uiltje dat ik wilde knappen! Neem een pen en schrijf. Zonnestralen van me af. Op een terras van een volks café! Gum zorgen uit En teken dit! Op mijn netvlies! Farmhouse boulevard! Met smaak van hoop! Momentum Dat ik nooit verlies Thomas Haghenbeek (c) 24/07/2020
Deel naar believen op volgende sociale media
Kort gedicht
Een kort gedicht zou zijn; Zoals hoe het zou gaan met ons? Later! Of, als het vroeger was! Zou het in het lang? EN; in het breed zijn? Of, schrijf ik je liever NU? Nu! Nu, het Niet te laat is! Als vroeger leven! Thomas Haghenbeek 15/06/2020
Deel naar believen op volgende sociale media
Wolken plukken
Gretig pik ik fictie uit wolken Leg ze in woordenkolken. Maling aan maalstroom Pijn preocupeert de geest. Prikkels vertolken De hand poneert schrift Op papier. Notulen van simpelheid Odes aan de lof Op regenwoudpulppapier Gekras op blad Houdt het leven ons nog Langer aan haar hart? Thomas Haghenbeek 14/06/2020
Deel naar believen op volgende sociale media
Dochter
Net als je dan denkt dat je haar van binnen, zelfs van buiten kent! Komt ze met iets heel bijzonder op de proppen, iets nieuws, nog niet gekend. Een helm op d'er hoofd. Of, een masker op d'er guitensnoet. Zo van die zaken die d'er vader ook wel doet. Altijd zijn we even, Druk druk druk! En van keer tot keer, Weer eens in de weer. Samen sterk als beer en porseleinenbroos! Maar lieve boeboe, Al ben je blij, droef, bang of, boos. Geen meisje in de wereld dat ik liever dan lieverliefst, Liefkoos! Thomas Haghenbeek (c) 28/04/2020
