Een kort gedicht zou zijn; Zoals hoe het zou gaan met ons? Later! Of, als het vroeger was! Zou het in het lang? EN; in het breed zijn? Of, schrijf ik je liever NU? Nu! Nu, het Niet te laat is! Als vroeger leven! Thomas Haghenbeek 15/06/2020
Gretig pik ik fictie uit wolken Leg ze in woordenkolken. Maling aan maalstroom Pijn preocupeert de geest. Prikkels vertolken De hand poneert schrift Op papier. Notulen van simpelheid Odes aan de lof Op regenwoudpulppapier Gekras op blad Houdt het leven ons nog Langer aan haar hart? Thomas Haghenbeek 14/06/2020
Net als je dan denkt dat je haar van binnen, zelfs van buiten kent! Komt ze met iets heel bijzonder op de proppen, iets nieuws, nog niet gekend. Een helm op d’er hoofd. Of, een masker op d’er guitensnoet. Zo van die zaken die d’er vader ook wel doet. Altijd zijn we even, Druk druk … Continue reading Dochter
Kookvocht van niet te torsen dromen doet me woorden morsen in gallig woordgebraak. Zin tegen de vaak! Als ze wil komen! Met geopende ogen blijf ik liggen. Waak is de kluister aan bed. Door moe ben ik te vaak belogen! Kan enkel nog zieletogen tegen mannetje maan die mijn weeën baart! Het veulen wordt de … Continue reading Woordgebraak
Angstig kind Doet mens verbleken Week geworden ogen Als we zien De traan Bungelt tussen Oog en mond Vandaag en kindertijd Strijd om te ouderen Groeien, bloeien, groteren Plastisch is onze klei Ze neemt de tijd Broos beeldje Gekneed In de vorm gezet door handen Door de grondsoort bepaald Lief kind Mijn handen zijn gekwetst … Continue reading Angstig kind
Klein schaapje Daar in de hoge luchten Je drijft Flowt op de beat Met mijn cadans Mijn kloppend hart Wijl ik me lucht Ik zucht je Ik adem je Ik blaas je In mij Laat je van me vrij Uit me De weide van mijn wereld In en Uit! Thomas Haghenbeek (c) 28/05/2020
Gangstas paradise op dinsdagnacht Muzikaal de ether in. Gebracht door kerels met goud in monde, Rond hun halzen en in hun zakken. Alsook in het grote hart. Grote en vieze woorden met het gouden bijten van hun woeste tanden. Het slagveld van mijn bandido telt vandaag nog de lijken na. Gesneuveld in gangstas paradise Van … Continue reading Molotov
Vandaag wil ik verdriet. Maar kan haar nu niet treffen. Net nu ik mezelf zo graag verdringen wil. Net nu ik vergeten wil zijn. Verdwalen wil in de tristesse van gedichten. Persen wil door het naaldenoog. Vandaag staat de schijn echter hoog onder de nieuwe zon. De kim ligt veraf. De pijn is dichterbij het … Continue reading Geenjunkieverdriet
Kom, kom, kom, Kom hier lieve schatjes, Met je plastic buisjes Met inkt gevuld. Schrijf alles van mij af! Van mijn zware kleren Dat als vel over mijn Klamme benen, mijn botten Ligt als doodgewicht! Ik verzwicht niet meer! Onder je juk vandaan. Ik loop met de balast wel van je! Weg, weg, weg… ,weg!… … Continue reading Ode aan de eeuwigheid, Ode aan de pen.
Zalig zijn zij Die de zotheid Op het stokje kunnen zetten Van de geest(igheid). Zij die de zoetheid Hebben in zichzelf Van de zonde geraakt zijn En nooit vergeving zullen krijgen. Dat blijft aan me vreten Terwijl alles is zoals de zaken zijn Recht of krom Evenredig met hun bron De zaligheid van de zoetheid … Continue reading Zalig de zot
